دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران جنوب
دانشکده تحصیلات تکمیلی
سمینار برای دریافت درجه کارشناسی ارشد “M.Sc”
مواد- شناسایی و انتخاب مواد فلزی
عنوان
بررسی ریز ساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت A356/TiAl3

برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما،استاد مشاور و نگارنده درج نمی شود

تکه هایی از متن به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

چکیده
در این سمینار ریز ساختار ، سختی و خواص کششی کامپوزیت A356/TiAl3 مورد بررسی قرار گرفته است. از جمله
اهداف این سمینار، بررسی نقش افزودن ذرات TiAl3 به مذاب آلومینیم آلیاژی 356 و مشاهده و مقایسه ریز ساختار و
خواص کششی کامپوزیت حاصل با آلیاژ آلومینیم 356 می باشد. به طور کلی نتایج حاصل نشان
می دهد که با افزایش کسر حجمی ذرات TiAl3، استحکام کششی کاهش یافته ولی سختی کامپوزیت افزایش می
یابد. در بررسی میزان تغییرات سختی، با افزایش درصد حجمی ذرات TiAl3، میزان سختی کامپوزیت با افزایش درصد
حجمی ذرات، روند افزایشی نشان می دهد. افزایش ذرات تقویت کننده باعث افزایش میزان حفرات در مقاطع ریختگی
کامپوزیت گردید که که این خود می تواند دلیلی بر روند کاهش استحکام در کامپوزیت های با عیار بالا باشد. مطالعه
خواص کششی کامپوزیت نیز نشان می دهد که با افزایش درصد حجمی ذرات TiAl3 استحکام کششی و درصد ازدیاد
طول کاهش می یابد.

مقدمه
کامپوزیت های زمینه آلومینیمی تقویت شده با فاز ناپیوسته سرامیکی بخصوص کامپوزیت های
A356/TiAl3 ، به دلیل مدول ویژه مطلوب و مقاومت سایشی خوب، مورد توجه بسیاری از طراحان و سازندگان
قطعات مهندسی به عنوان جایگزین آلیاژهای آلومینیم برای کاربردهای ویژه قرار گرفته اند.
این کامپوزیت ها به روش های مختلفی تولید می شوند که از میان آن ها روش ریخته گری به دلیل سادگی کار و
عدم محدودیت در شکل و ابعاد قطعات، امکان استفاده از تجهیزات متداول و اقتصادی بودن از اهمیت بیشتری
برخوردار می باشد.
فاز زمینه این کامپوزیت، آلیاژ A356 می باشد که به دلیل قابلیت ریخته گری و سیالیت مناسب، کاربرد وسیعی در
تولید قطعات از طریق ریخته گری دارد و تحقیقات وسیعی در زمینه کامپوزیت های این آلیاژ با استفاده از ذرات TiAl3
به منظور بهبود خواص مکانیکی و مقاومت سایشی آن انجام شده است. ذرات TiAl3 تقویت کننده مناسبی در آلیاژهای
زمینه آلومینیمی می باشند که با داشتن مدول الاستیسیته خوب و عدم واکنش شیمیائی مخرب با زمینه آلومینیمی به
خوبی در ساخت کامپوزیت های زمینه فلزی آلومینیمی به کار می رود.
یکی از نکته های قابل توجه در ساخت این دسته از کامپوزیت ها، پراکندگی ذرات فاز ثانویه TiAl3 در فاز زمینه
A356 می باشد. مشخصه های سیالیت و انجماد در حین عملیات ریخته گری، فاکتور کلیدی موثری بر پراکندگی
یکنواخت ذرات در زمینه است. این مواد به وسیله پارامترهایی از قبیل سیالیت فلز مذاب، سرعت انتقال حرارت، تر
شوندگی ذرات، روش هم زدن، کلوخه ای شدن ذرات تقویت کننده قبل و بعد از هم زدن، شکل و دمای قالب تحت
تاثیر قرار می گیرند.
با اضافه نمودن ذرات TiAl3 به درون مذاب فاز زمینه(A356)، سیالیت مذاب کامپوزیتی به طور چشمگیری کاهش
می یابد که این امر منجر به مشکل شدن شرایط ریخته گری می گردد.
از جمله مشکلات این دسته از کامپوزیت های زمینه فلزی بخصوص کامپوزیت A356/TiAl3 حضور تخلخل زیاد در
مقایسه با آلیاژ زمینه و عدم تغذیه رسانی در فاصله بین دندریتی در طول انجماد منطقه می باشد که
می تواند بر روی خواص مکانیکی کامپوزیت اثر معکوسی داشته باشد.
با توجه به اینکه این دسته از کامپوزیت های A356/TiAl3 بیشتر از طریق روش های گردابی تولید می شوند و در
حین عملیات هم زدن، هوا و گازها به درون مذاب کامپوزیت کشیده می شوند و ضمن ورود هوا به داخل آن از
طریق وجود یک لایه هوا در سطح ذرات، جوانه زنی حباب های گازی بر روی ذرات در حین انجماد و ممانعت

از خروج موثر گازها از مذاب کامپوزیت پس از ریخته گری به دلیل گرانروی بیشتر، تخلخل های زیادی تشکیل
می شوند.
از جمله نکته های پر اهمیت دیگر، میزان ترشوندگی ذرات TiAl3 توسط فاز مذاب می باشد که از موثرترین
روش ها جهت افزایش ترشوندگی بین فاز تقویت کننده و فاز زمینه، پوشش دهی سطحی ذرات می باشد.

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید

لینک بالا اشتباه است

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

       

:: بازدید از این مطلب : 827